หยุด ยุติ, เลิก อังกฤษ

หยุด v. 1. to stop, to halt, to pause, to cease, to break off, to let up, to
หยุด ยุติ idm. call a halt to
ยุ v. incite ที่เกี่ยวข้อง: urge, stir up, instigate, egg on, provoke,
ยุด [yut] v. hold back ; restrain ; pull
ยุติ v. to end, to close, to come to an end, to stop. ตัวอย่าง:
ติ v. to blame, to censure, to find fault with, to condemn. ที่เกี่ยวข้อง:
เล [lē] n. inf, sea
เลิก v. 1. to lift, to raise; 2. to lift, to raise, to give up, to quit, to
ยุติ เลิก, หยุด idm. bring something to a dead end ชื่อพ้อง: come to; be at
หยุด เลิก, ยุติ phrv. off 2
ผู้หยุด ผู้ยุติ, ผู้เลิก n. stopper 1
ยุติ เลิก, หยุด, ระงับ break phrv. up 3 phrv. up 3
ยุติ หยุด, ยกเลิก, ล้มเลิก phrv. off 4
หยุด เลิก phrv. out 2 phrv. cease from phrv. up 3 ชื่อพ้อง: give up fling phrv. off 2
สิ้นสุด ยุติ, เลิก phrv. pass